Sztuka stawiania granic i mówienia "nie"

Stawianie granic i odmowa może wydawać się złe, ponieważ może wiązać się z odrzuceniem lub ograniczeniem innych – co z kolei może wywoływać poczucie winy i dyskomfort. Możesz obawiać się, że wyznaczanie granic zostanie odebrane jako akt egoizmu lub brak empatii, a to z kolei może prowadzić do napięć i nieporozumień w relacjach...

Tymczasem wiele terapeutów, psychologów dowodzi, że człowiek potrzebuje jasno postawionych granic, ponieważ dają one poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji, umożliwiając zdrowe funkcjonowanie w społeczeństwie. Granice pomagają w utrzymaniu zdrowych relacji interpersonalnych, zapobiegając nadmiernemu wykorzystywaniu i konfliktom. Ponadto, jasno określone granice wspierają rozwój osobisty, pozwalając na lepsze zrozumienie własnych potrzeb i priorytetów.

Niezwykle ważne jest, aby żyć w zgodzie z samym sobą. Nie robić sobie pod górkę, nie robić sobie na złość, ale po ludzku być dla siebie dobrym i wyrozumiałym. A to oznacza również akceptację swoich ograniczeń – ograniczonych możliwości, ograniczonych zasobów, ograniczonych zdolności.

W pewnym sensie obrazuje to zdarzenie, które pamiętam z mojego dzieciństwa. Mój stryj stworzył rodzinę zastępczą dla dwóch braci z Domu Dziecka. Dopiero w dniu, w którym zamieszkali razem, te dzieci dowiedziały się, że dorośli również śpią – nigdy wcześniej nie widzieli dorosłego w piżamie. Brak nocnego odpoczynku opiekunów brali za normę dla wszystkich dorosłych.

Niestety, to nadal nie jest koniec. Chcę Ci powiedzieć, że jeśli Ty sam nie będziesz potrafił docenić siebie i jasno stawiać granic, to nie tylko zostanie uznane za normę – ale za należną ludzkości oczywistość.

Stawianie granic i sztuka mówienia "nie" są kluczowe dla bycia dobrym dla samego siebie, ponieważ pozwalają na ochronę własnych zasobów emocjonalnych, fizycznych i czasowych, co jest niezbędne dla utrzymania zdrowia psychicznego i równowagi życiowej. Wyznaczając granice i ucząc się odmawiać, zapobiegamy wykorzystywaniu przez innych, co umożliwia budowanie zdrowych, opartych na wzajemnym szacunku relacji, a także zwiększa nasze poczucie własnej wartości i autonomii.

Nie da się szanować innych, nie szanując samego siebie, ponieważ brak szacunku do siebie prowadzi do niskiego poczucia własnej wartości, co może wpływać na gorsze relacje z innymi ludźmi. Szacunek do siebie jest fundamentem, który pozwala na autentyczne i zdrowe interakcje z innymi, opierające się na wzajemnym zrozumieniu i akceptacji. Bez szacunku do siebie nie potrafimy wyznaczać zdrowych granic, co może prowadzić do toksycznych relacji i trudności w okazywaniu prawdziwego szacunku innym ludziom.